Քաղաքակրթական ներուժը կեցության բարձրագույն արժեք է:

Հիտլերի «Մայն կամպֆը» բարձրացվել է բեմ

09.28.2015


2015թ.-ի վերջին լրանում է Ադոլֆ Հիտլերի հայտնի «Մայն կամպֆ» («Իմ կամքը») գրքի հեղինակային իրավունքի ժամկետը, որը պատկանում է Բավարիայի հողային իշխանությանը: Կապված այդ հանգամանքի հետ, սեպտեմբերի սկզբներին Գերմանիայի Վեյմար քաղաքում տեղի ունեցած արվեստների փառատոնում Բեռլինից ժամանած «Ռիմինի Պրոտոկոլ» թատերախումբը հանդիսատեսին ներկայացրեց «Ադոլֆ Հիտլեր. «Մայն կամպֆ», հատոր 1 և 2» բեմադրությունը:

Ներկայացման նկարագրության մեջ խոսվում է այն մասին, որ թատերախումբը փորձում է ցրել այդ ստեղծագործության շուրջ ձևավորված առասպելական թաղանթը և այն ենթարկել անկողմնապահ վերլուծության, որպեսզի հնարավոր լինի հասկանալ, թե իրականում ինչ է այնտեղ գրված, ինչու համար է այդ «արգելված պտուղը» մինչև այսօր պահպանում հայտնի ձգողականությունը և ինչպիսի սպառնալիք է, իրականում, դրանից արտազատվում:

Վավերագրական թատրոնի ժանրով աշխատող խմբում «դերասանի» անվան տակ հանդես են գալիս «իրական կյանքի փորձագետներ», որոշակի ոլորտի մեջ հմտացած 6 մասնագետներ, որոնց մեջ նաև՝ իսրայելցի մեկ իրավաբան, ովքեր նախագծի շրջանակներում իրենց անձնական կարծիքներն են կիսում հանձնարարված թեմայի շուրջ:

Իսրայելցիները և գերմանացիները պետք է մանրակրկիտ ուսումնասիրեն այդ գիրքը: Հիտլերը այնտեղ զինված պայքարի կոչ է անում, միաժամանակ, նկարագրում է, թե ինչպես է աստիճանաբար վերածվել հակասեմիթի և ներկայացնում է իր անձը՝ որպես զգայուն մի մարդու: Այդ բնույթի նկարագրություններն, ի դեպ, հանված են եբրայերեն հրատարակությունից, նկատում է նախագծի անդամներից Ալոն Քրաուսը:

«Մենք ցանկանում ենք մեր ներկայացման միջոցով այդ սարսափելի գրքի վրայից հանել առասպելական լինելու լուսապսակը»,- նշել է ներկայացման ռեժիսոր Դանիել Վետցելը: Այդ նպատակին տանող ճանապարհի առաջին քայլը դարձել են բեմադրության դեկորացիաները: Բեմի վրա մարդու հասակից բարձր երկու հսկայական գրադարակներ են, որոնց վրա ծաղիկներով ծաղկամաններ են, կկվով ժամացույց, Մաո Ցզեդունի կիսանդրին:

Այս գրադարակները «Ռիմինի Պրոտոկոլ» թատերախումբը իր նախկին ներկայացումներից մեկում արդեն օգտագործել է: Նախկին ներկայացման մեջ անդրադարձ էր արվում Կարլ Մարքսի «Կապիտալ»-ին: Նոր ներկայացման մեջ «Ռիմինի Պրոտոկոլ»-ը գրադարակները այնպես է տեղադրում, որ դրանք միասին ձևավորում են Հիտլերի գրքի հսկայական կողը: 20-րդ դարի երկու հանգուցային գաղափարախոսները հայտնվում են միևնույն շարքում: «Այսպիսով մենք խուսափել ենք այնպիսի քննարկումներից, թե ինչպիսին կարող են լինել «Մայն կամպֆին» համարժեք դեկորացիաները»,- նշել է ռեժիսորը:

Իսկ Գերմանիայում բնակվող ազգությամբ թուրք, ռեպեր Ֆոլքանը գտնում է, որ Հիտլերի գիրքը պետք է ուսումնասիրել նրա լեզվաբանությունը հասկանալու համար, լեզու, որից այսօր օգտվում են նեոնացիստները՝ արտասահմանցիների և փախստականների դեմ իրենց հարձակումների ժամանակ:
    Դիտվել է 1312 անգամ
    123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151152153154155156157158159160161162163164165166167168169170171172173174175176177178179180181182183184185186187188189190191192193194195196197198199200201202203204205206207208209210211212213214215216217218219220221222223224225226227228229230231232233234235236237238239240241242243244245246247248249250251252253254255256257258259260261262263264265266267268269270271272273274275276277278279280281282283284285286287288289290291292293294295296297298299300301302303304305306307308309310311312313314315316317318319320321322323324325326327328329330331332333334335336337338339340341342343344345346347348349350351352353354355356357358359360361362363364365366367368369370371372373374375376377378379380381382383384385386387388389390391392393394395396397398399400401402403404405406407408409410411412413414415416417>>հաջորդ