Ջ.Վեբեր.«Մեզանում գոյություն ունի ամենուր՝ փողոցում, մետրոյում, գետնուղիներում»01.18.2016
Մոսկվայի Ստանիսլավսկու-Նեմերովիչ-Դանչենկոյի թատրոնում այս օրերին հյուրընկալվում են ամերիկացի արտիստներ, որոնք ռուսաստանցի թատերասերներին են ներկայացնում Պյոտր Չայկովսկու հայտնի «Շչելկունչիկ» բալետի միանգամայն նոր մեկնաբանությունը: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Դասական բալետը ներկայացվում է ամերիկյան մայրցամաքում ծնված հիփ-հոփ փողոցային պարի սկզբունքներով: Ինչպես Ռուսաստանում և ամենուր, այնպես էլ «Միացյալ Նահանգներում, «Շչելկունչիկ»-ը բոլորին ծանոթ է մանկությունից: Այն Ծննդյան տոների գլխավոր պատմությունն է: Սակայն իմ, դիջեյիս համար, այդ երաժշտությունն այստեղ մշակելը հսկայական պատիվ ու մարտահրավեր է»,,- ասում է ներկայացման երաժշտական հատվածին ժամանակակից ռիթմ հաղորդող դիջեյ Բուն:
Իսկ ընդհանրապես, իրենց ներկայացման մեջ ամերիկացի արտիստները երաժշտությունը ժամանակակից են դարձրել միայն մի քանի դրվագներում: Հիմնականում հնչում է «մաքուր Չայկովսկի»: Սակայն, դրա փոխարեն պատումը վերաշարադրել են բոլորովին նոր ձևով: Բեմադրության մեջ պարահանդեսի փոխարեն ներկայացվում է փողոցային երեկույթ, հերոսները ծանոթանում են ակումբում, իսկ գլխավոր կախարդական բաղադրիչը՝ սպորտային մարզակոշիկներն են: Դրանք հագնելով՝ Շչելկունչիկը, որ ընկույզ է վաճառում, վերափոխվում է ճարպիկ պարողի:
Երկու բառերից կազմված «Հիփ-հոփ»-ը թարգմանվում է որպես «Ուռա-ցատկ»: Այս պարային ժանրը ծագել է 20-րդ դարի 70-ական թվականներին Նյու-Յորքի աֆրոամերիկացի և լատինամերիկացի բնակիչների միջավայրում:
« Որպես մշակույթ «Հիփ-հոփ»-ը մեզանում գոյություն ունի ամենուր՝ փողոցում, մետրոյում, գետնուղիներում, ողջ Նյու-Յորքում: Ասենք այն արդեն գոյություն ունի նաև ամբողջ աշխարհում: Բայց ես ցանկանում էի, որ այն ձեռք բերի նոր լսարան՝ ոչ այն , որը հաճախում է գիշերային ակումբներ»,- նշել է ամերիկյան բեմադրության «գլխավոր գործող անձը՝ խորեոգրաֆ Ջենիֆեր Վեբերը:
«Այսպիսի կախարդական երաժշտության ներքո ուղղակի մեծ ցանկություն է առաջանում բալետ պարել: Բայց ոչ՝ հարկավոր է հիփ-հոփ: Ստիպված ես ինքնդ քեզ կոտրել»,- անկեղծացել է պարուհի Մարիամ Հադրին:
Ավելացնենք, որ «Շչելկունչիկ»-ը Ծննդյան տոների «ծեսի» է վերածվել 20-րդ դարի կեսերին՝ շնորհիվ Նյու-Յորքում բեմականացված բալետի: Եվ ահա այս քաղաքը հանրահայտ բալետը մատուցում է գերժամանակակից ռիթմերով և շարժումներով:
Մոսկվայի Ստանիսլավսկու-Նեմերովիչ-Դանչենկոյի թատրոնում այս օրերին հյուրընկալվում են ամերիկացի արտիստներ, որոնք ռուսաստանցի թատերասերներին են ներկայացնում Պյոտր Չայկովսկու հայտնի «Շչելկունչիկ» բալետի միանգամայն նոր մեկնաբանությունը: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Դասական բալետը ներկայացվում է ամերիկյան մայրցամաքում ծնված հիփ-հոփ փողոցային պարի սկզբունքներով: Ինչպես Ռուսաստանում և ամենուր, այնպես էլ «Միացյալ Նահանգներում, «Շչելկունչիկ»-ը բոլորին ծանոթ է մանկությունից: Այն Ծննդյան տոների գլխավոր պատմությունն է: Սակայն իմ, դիջեյիս համար, այդ երաժշտությունն այստեղ մշակելը հսկայական պատիվ ու մարտահրավեր է»,,- ասում է ներկայացման երաժշտական հատվածին ժամանակակից ռիթմ հաղորդող դիջեյ Բուն:
Իսկ ընդհանրապես, իրենց ներկայացման մեջ ամերիկացի արտիստները երաժշտությունը ժամանակակից են դարձրել միայն մի քանի դրվագներում: Հիմնականում հնչում է «մաքուր Չայկովսկի»: Սակայն, դրա փոխարեն պատումը վերաշարադրել են բոլորովին նոր ձևով: Բեմադրության մեջ պարահանդեսի փոխարեն ներկայացվում է փողոցային երեկույթ, հերոսները ծանոթանում են ակումբում, իսկ գլխավոր կախարդական բաղադրիչը՝ սպորտային մարզակոշիկներն են: Դրանք հագնելով՝ Շչելկունչիկը, որ ընկույզ է վաճառում, վերափոխվում է ճարպիկ պարողի:
Երկու բառերից կազմված «Հիփ-հոփ»-ը թարգմանվում է որպես «Ուռա-ցատկ»: Այս պարային ժանրը ծագել է 20-րդ դարի 70-ական թվականներին Նյու-Յորքի աֆրոամերիկացի և լատինամերիկացի բնակիչների միջավայրում:
« Որպես մշակույթ «Հիփ-հոփ»-ը մեզանում գոյություն ունի ամենուր՝ փողոցում, մետրոյում, գետնուղիներում, ողջ Նյու-Յորքում: Ասենք այն արդեն գոյություն ունի նաև ամբողջ աշխարհում: Բայց ես ցանկանում էի, որ այն ձեռք բերի նոր լսարան՝ ոչ այն , որը հաճախում է գիշերային ակումբներ»,- նշել է ամերիկյան բեմադրության «գլխավոր գործող անձը՝ խորեոգրաֆ Ջենիֆեր Վեբերը:
«Այսպիսի կախարդական երաժշտության ներքո ուղղակի մեծ ցանկություն է առաջանում բալետ պարել: Բայց ոչ՝ հարկավոր է հիփ-հոփ: Ստիպված ես ինքնդ քեզ կոտրել»,- անկեղծացել է պարուհի Մարիամ Հադրին:
Ավելացնենք, որ «Շչելկունչիկ»-ը Ծննդյան տոների «ծեսի» է վերածվել 20-րդ դարի կեսերին՝ շնորհիվ Նյու-Յորքում բեմականացված բալետի: Եվ ահա այս քաղաքը հանրահայտ բալետը մատուցում է գերժամանակակից ռիթմերով և շարժումներով:
