Սոֆոկլեսի անմահ հերոսին Ռիմաս Տումինասը կկերտի անտիկ ամֆիթատրոնում07.14.2016
Քրիստոսից առաջ 4-րդ դարում Հունաստանում կառուցված և գրեթե անխաթար վիճակում մեր ժամանակներ հասած Էպիդավրուսի նշանավոր ամֆիթատրոնում հուլիսի 29-ին և 30-ին կբեմադրվի Սոֆոկլեսի «Էդիպ արքա» ողբերգությունը: 14 հազար հանդիսատեսի համար նախատեսված ինքնատիպ կառույցը, որն այսօր ընդգրկված է UNESCO ցուցակում, իր բեմը տրամադրել է հույն և ռուս արտիստներին, որոնք դասական հեղինակի նշանավոր պիեսը կներկայացնեն երկու լեզուներով՝ հունարեն և ռուսերեն: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «РИА новости»-ին:
Ներկայացման բեմադրող ռեժիսորն է Մոսկվայի Վախթանգովի անվան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռիմաս Տումինասը: Նախատեսվում է, որ ներկայացումը կցուցադրվի նաև Աթենքում, ապա նաև՝ Մոսկվայում:
«Էդիպ արքա» -ն Սոֆոկլեսը գրել է Քրիստոսից առաջ 428-425թթ.-երին: Արիստոտելը իր «Պոետիկա» աշխատության մեջ այս գործն անվանել է «ողբերգական պատմության իդեալ»: Այն ճակատագրի և ազատության մասին պատմություն է: Պիեսն առաջ է քաշում այն գաղափարը, որ իրական ազատությունը այն չի, որ մարդ անի ինչ ցանկանում է, այլ այն, որ նա կարողանա ստանձնել պատասխանատվություն նաև այնպիսի բանի համար, ինչը նա չէր ցանկանում:
Քրիստոսից առաջ 4-րդ դարում Հունաստանում կառուցված և գրեթե անխաթար վիճակում մեր ժամանակներ հասած Էպիդավրուսի նշանավոր ամֆիթատրոնում հուլիսի 29-ին և 30-ին կբեմադրվի Սոֆոկլեսի «Էդիպ արքա» ողբերգությունը: 14 հազար հանդիսատեսի համար նախատեսված ինքնատիպ կառույցը, որն այսօր ընդգրկված է UNESCO ցուցակում, իր բեմը տրամադրել է հույն և ռուս արտիստներին, որոնք դասական հեղինակի նշանավոր պիեսը կներկայացնեն երկու լեզուներով՝ հունարեն և ռուսերեն: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «РИА новости»-ին:
Ներկայացման բեմադրող ռեժիսորն է Մոսկվայի Վախթանգովի անվան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռիմաս Տումինասը: Նախատեսվում է, որ ներկայացումը կցուցադրվի նաև Աթենքում, ապա նաև՝ Մոսկվայում:
«Էդիպ արքա» -ն Սոֆոկլեսը գրել է Քրիստոսից առաջ 428-425թթ.-երին: Արիստոտելը իր «Պոետիկա» աշխատության մեջ այս գործն անվանել է «ողբերգական պատմության իդեալ»: Այն ճակատագրի և ազատության մասին պատմություն է: Պիեսն առաջ է քաշում այն գաղափարը, որ իրական ազատությունը այն չի, որ մարդ անի ինչ ցանկանում է, այլ այն, որ նա կարողանա ստանձնել պատասխանատվություն նաև այնպիսի բանի համար, ինչը նա չէր ցանկանում: