Թատերական գործիչներն այլևս չեն ցանկանում համակերպվել ստեղծված իրավիճակի հետ11.05.2013
Այսօր Հայաստանի թատերական գործիչների միությունում կայացել է վարչության նիստ: Կազմակերպությունը պատրաստվում է նոյեմբերի 8-ին կայանալիք հերթական համագումարին, որն, ըստ միության կանոնադրության, անցկացվում է երկու տարին մեկ անգամ:
Ինչպես գրում է «newsbook.am» կայքը վարչության նիստը, արձանագրել է, որ թատերական գործիչներն այլևս չեն ցանկանում համակերպվել այն իրավիճակի հետ որում հայտնվել են մշակույթի այս ոլորտն ու նրա սպասավորները: Խոսքն առաջին հեթին վերաբերում է պետության կողմից թատերական գործիչներին տրվող 45 հազար դրամ աշխատավարձին, որը ոչ միայն չի կարող բավարարել ոլորտի մարդկանց սոցիալական պահանջմունքները, այլև դարձել է մասնագետների, հատկապես երիտասարդ մասնագետների հեռանալու լուրջ նախադրյալ:
Ճիշտ է, ինչպես նշել է թատերագետ Լևոն Մութաֆյանը «… թատրոններում ինչ-որ քայլեր են անում, հորինում ելույթավճարներ, սակայն դրանք նույնպես չնչին են և չեն կարող գոնե տանելի պայմաններ ձևավորել»:
Սոցիալականից բացի, թատերական գործիչները կարևորում են նաև թատրոնի մասին օրենքի խնդիրը: ՀԹԳՄ-ի նիստում նշվել է, որ 2004 թվականից մինչև այսօր օրենքի այս նախագիծը «ֆուտբոլի գնդակի նման» ԱԺ մի հանձնաժողովից մյուսին է անցնում:
Թատերական գործիչներին մտահոգում է նաև այն, որ արդեն տասը տարուց ավելի ԱԺ-ն չի կամենում փոփոխություններ մտցնել հասարակական կազմակերպությունների մասին օրենքում և չի ձեռնարկում քայլեր ստեղծագործական խնդիրներով զբաղվող հասարակական կազմակերպություններին մյուսներից տարանջատելու ուղղությամբ:
Այսօր Հայաստանի թատերական գործիչների միությունում կայացել է վարչության նիստ: Կազմակերպությունը պատրաստվում է նոյեմբերի 8-ին կայանալիք հերթական համագումարին, որն, ըստ միության կանոնադրության, անցկացվում է երկու տարին մեկ անգամ:
Ինչպես գրում է «newsbook.am» կայքը վարչության նիստը, արձանագրել է, որ թատերական գործիչներն այլևս չեն ցանկանում համակերպվել այն իրավիճակի հետ որում հայտնվել են մշակույթի այս ոլորտն ու նրա սպասավորները: Խոսքն առաջին հեթին վերաբերում է պետության կողմից թատերական գործիչներին տրվող 45 հազար դրամ աշխատավարձին, որը ոչ միայն չի կարող բավարարել ոլորտի մարդկանց սոցիալական պահանջմունքները, այլև դարձել է մասնագետների, հատկապես երիտասարդ մասնագետների հեռանալու լուրջ նախադրյալ:
Ճիշտ է, ինչպես նշել է թատերագետ Լևոն Մութաֆյանը «… թատրոններում ինչ-որ քայլեր են անում, հորինում ելույթավճարներ, սակայն դրանք նույնպես չնչին են և չեն կարող գոնե տանելի պայմաններ ձևավորել»:
Սոցիալականից բացի, թատերական գործիչները կարևորում են նաև թատրոնի մասին օրենքի խնդիրը: ՀԹԳՄ-ի նիստում նշվել է, որ 2004 թվականից մինչև այսօր օրենքի այս նախագիծը «ֆուտբոլի գնդակի նման» ԱԺ մի հանձնաժողովից մյուսին է անցնում:
Թատերական գործիչներին մտահոգում է նաև այն, որ արդեն տասը տարուց ավելի ԱԺ-ն չի կամենում փոփոխություններ մտցնել հասարակական կազմակերպությունների մասին օրենքում և չի ձեռնարկում քայլեր ստեղծագործական խնդիրներով զբաղվող հասարակական կազմակերպություններին մյուսներից տարանջատելու ուղղությամբ: