Շեքսպիրը նրան հեռացնում, ապա կրկին ստիպում է վերադառնալ 11.12.2013
Մոսկվայի «Et Cetera» թատրոնի գլխավոր ռեժիսոր Ռոբերտ Ստուրուան ավարտին է հասցրել Շեքսպիրի «Սխալների կատակերգություն» պիեսի նոր ներկայացման փորձերը, որի պրեմիերան կկայանա նոյեմբերի 30-ին՝ թատրոնի գլխավոր բեմահարթակում, հաղորդում է «РИА Новости»-ն:
Ինչպես միշտ Ստուրուան աշխատում է իր ստեղծագործական խմբով՝ նկարիչ Գեորգի Ալեքսի-Մեսխիշվիլիի, կոմպոզիտոր Գիա Կանչելիի հետ: Բեմադրության մեջ զբաղված են թատրոնի երեք սերնդի դերասաններ: Ստուրուան բեմադրել է անգլիացի մեծ դրամատուրգի բազմաթիվ ստեղծագործություններ: Հաճախ նա նույնիսկ բողոքում է, որ իրեն հիմնականում հրավիրում են միայն Շեքսպիր բեմադրելու համար: Ռեժիսորը նույնիսկ երբեմն-երբեմն հայտարարում է, որ ինքն այլևս չի անդրադառնալու անգլիացի դրամատուրգին, սակայն, հետո, կրկին վերադառնում է նրա ստեղծագործություններին:
«Դա նույնն է, ինչպես կնոջդ նկատմամբ, ումից հեռանում ես, բայց հետո, միևնույնն է, վերադառնում ես: Այդպես ինձ հետ վարվում է Շեքսպիրը, բաց է թողնում, իսկ հետո՝ նորից իր մոտ ձգում: Եվ ահա, ես կրկին նրա իշխանության ներքո եմ: «Սխալների կատակերգություն» ես մեկ անգամ արդեն բեմադրել եմ Ֆինլանդիայում՝ Հելսինկիի ազգային թատրոնում և մտածում եմ, որ դա իմ լավագույն ներկայացումներից մեկն էր»,- ասել է Ստուրուան:
Ռեժիսորը նշել է, որ երբեք չի կրկնում իր բեմականացումները: Այդ իսկ պատճառով հիմա ինքը բեմադրելու է ոչ թե զավեշտալի ողբերգություն, այլ՝ դրամա:
«Դա դրամա է մեր գիտակցության շփոթմունքի, կարծրատիպերի մասին, որոնք մշակվել են և ճնշում են գործադրում մեզ վրա, այն մասին, որ մենք այդպես էլ չենք կարողանում գլուխ հանել իրականությունից: Դա, անշուշտ, փիլիսոփայական մենագրություն չի լինի, այլ կատակերգություն, սակայն գլխավոր թեման պետք է ուղղված լինի հենց դեպի այդ կողմը»,- պարզաբանել է Ստուրուան:
«Սխալների կատակերգության» հիմքում ընկած է Հռոմեացի դրամատուրգ Պլավտի «Երկվորյակներ» թատերգությունը: Այս պատմության մեջ Շեքսպիրն ավելացրել է ևս երկու երկվորյակների: Գործողությունը տեղի է ունենում Հեփեսոսում, որտեղ ուրախ առիթի թելադրանքով կամ ողբերգական ճակատագրի կամոք հանդիպում են ջրի երկու կաթիլների պես իրար նման հարուստ առևտրական ընտանիքների երկու ժառանգները և էլի երկու զույգ՝ նրանց ծառաները, որոնք նույնպես իրար նման են ջրի կաթիլների պես:
Կատակերգության իրադարձությունները տեղի են ունենում նույն օրը: Ուրախ և անվերջանալի կատակախաղեր, աբսուրդի հասնող խառնաշփոթ: Սակայն, Ստուրուան ընդգծում է, որ Շեքսպիրի ամենաուրախ կատակերգությունների մեջ անգամ դրված են նշանակալից մտքեր:
Ինչպես միշտ Ստուրուան աշխատում է իր ստեղծագործական խմբով՝ նկարիչ Գեորգի Ալեքսի-Մեսխիշվիլիի, կոմպոզիտոր Գիա Կանչելիի հետ: Բեմադրության մեջ զբաղված են թատրոնի երեք սերնդի դերասաններ: Ստուրուան բեմադրել է անգլիացի մեծ դրամատուրգի բազմաթիվ ստեղծագործություններ: Հաճախ նա նույնիսկ բողոքում է, որ իրեն հիմնականում հրավիրում են միայն Շեքսպիր բեմադրելու համար: Ռեժիսորը նույնիսկ երբեմն-երբեմն հայտարարում է, որ ինքն այլևս չի անդրադառնալու անգլիացի դրամատուրգին, սակայն, հետո, կրկին վերադառնում է նրա ստեղծագործություններին:
«Դա նույնն է, ինչպես կնոջդ նկատմամբ, ումից հեռանում ես, բայց հետո, միևնույնն է, վերադառնում ես: Այդպես ինձ հետ վարվում է Շեքսպիրը, բաց է թողնում, իսկ հետո՝ նորից իր մոտ ձգում: Եվ ահա, ես կրկին նրա իշխանության ներքո եմ: «Սխալների կատակերգություն» ես մեկ անգամ արդեն բեմադրել եմ Ֆինլանդիայում՝ Հելսինկիի ազգային թատրոնում և մտածում եմ, որ դա իմ լավագույն ներկայացումներից մեկն էր»,- ասել է Ստուրուան:
Ռեժիսորը նշել է, որ երբեք չի կրկնում իր բեմականացումները: Այդ իսկ պատճառով հիմա ինքը բեմադրելու է ոչ թե զավեշտալի ողբերգություն, այլ՝ դրամա:
«Դա դրամա է մեր գիտակցության շփոթմունքի, կարծրատիպերի մասին, որոնք մշակվել են և ճնշում են գործադրում մեզ վրա, այն մասին, որ մենք այդպես էլ չենք կարողանում գլուխ հանել իրականությունից: Դա, անշուշտ, փիլիսոփայական մենագրություն չի լինի, այլ կատակերգություն, սակայն գլխավոր թեման պետք է ուղղված լինի հենց դեպի այդ կողմը»,- պարզաբանել է Ստուրուան:
«Սխալների կատակերգության» հիմքում ընկած է Հռոմեացի դրամատուրգ Պլավտի «Երկվորյակներ» թատերգությունը: Այս պատմության մեջ Շեքսպիրն ավելացրել է ևս երկու երկվորյակների: Գործողությունը տեղի է ունենում Հեփեսոսում, որտեղ ուրախ առիթի թելադրանքով կամ ողբերգական ճակատագրի կամոք հանդիպում են ջրի երկու կաթիլների պես իրար նման հարուստ առևտրական ընտանիքների երկու ժառանգները և էլի երկու զույգ՝ նրանց ծառաները, որոնք նույնպես իրար նման են ջրի կաթիլների պես:
Կատակերգության իրադարձությունները տեղի են ունենում նույն օրը: Ուրախ և անվերջանալի կատակախաղեր, աբսուրդի հասնող խառնաշփոթ: Սակայն, Ստուրուան ընդգծում է, որ Շեքսպիրի ամենաուրախ կատակերգությունների մեջ անգամ դրված են նշանակալից մտքեր: