Կրկնվում է այն ամենը, ինչի մասին ժամանակին գրել է Դյուման02.09.2019
Այսօր՝ փետրվարի 9-ին, Մոսկվայի «Սովրեմեննիկ» թատրոնում հիմնանորոգումից հետո կներկայացվի առաջին պրեմիերան: Դերասան Միխայիլ Եֆրեմովը այստեղ բեմադրել է «Դյումա» վերնագրով տրագիկոմեդիան: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Պիեսի հեղինակ Իվան Օխլոբիստինը պատմել է, թե ինչպես է առաջացել այս բեմադրությունը ստեղծելու մտահղացումը:
Նրա ասելով ամեն ինչ սկսվել է Եֆրեմովի նախաձեռնությամբ, երբ Կրեմլում նշում էին նրա հոր, ռեժիսոր Օլեգ Եֆրեմովի ծննդյան 90-ամյակը: Եֆրեմովն ասել է, որ ցանկանում է բեմադրություն պատրաստել: «Ես նրան պատասխանեցի, որ առանց հապաղելու նստում եմ ու գրում և մեծ մասը հենց այնտեղ Կրեմլում էլ գրեցի»,- պատմում է Օխլոբիստինը:
Համաձայն այս պիեսի սյուժեի գավառային թատրոնի դերասանները շատ տարիներ խաղում են միևնույն «Երեք հրացանակիրներ» ներկայացումը: Մի անգամ դ՝Արտանյանի դերում նշանակվում է նոր կատարող՝ տեղացի դեղագործ Դմիտրի Արտանյանը, որը մեկ երեկոյով գնել է բեմ դուրս գալու իրավունքը:
Թատրոնի համար այս նոր մարդուն անմիջապես մխրճում են դերասանական անդրկուլիսներ, որտեղ բանսարկություններն են, կոտրված ճակատագրերը և, իհարկե, ցանկալի, բայց չխաղացված մեծ մենախոսությունները... Ներկայացման մեջ Օխլոբիստինը հիշում են Ռիչարդ 3-րդին, Նինա Զարեչնայային, Սիրանո դե՝Բերժերակին և էլի շատերին:
Ստացվել է ուրախ, երգիծական պատմություն «սիրո և ինքնազոհության մասին», ինչպես ասում են դերասանները: Այն մասին, որ բոլոր միջոցներն էլ լավն են, եթե պաշտպանում ես այն, ինչը թանկ է քեզ համար: Պատահական չէ, որ հրացանակիրները «Բոլորը մեկի և մեկը բոլորի համար» են;
Թատրոնից հեռու, դրսից եկած և բեմական նոր դ՝Արտանյան դարձած դեղագործն անգամ չի զգում, թե ինչպես դառնում է այս տարօրինակ աշխարհի մի մասը, որտեղ այնպես հիասքանչ ձևով կրկնվում է այն ամենը, ինչի մասին ժամանակին գրել է Դյուման:
Պիեսի հեղինակ Իվան Օխլոբիստինը պատմել է, թե ինչպես է առաջացել այս բեմադրությունը ստեղծելու մտահղացումը:
Նրա ասելով ամեն ինչ սկսվել է Եֆրեմովի նախաձեռնությամբ, երբ Կրեմլում նշում էին նրա հոր, ռեժիսոր Օլեգ Եֆրեմովի ծննդյան 90-ամյակը: Եֆրեմովն ասել է, որ ցանկանում է բեմադրություն պատրաստել: «Ես նրան պատասխանեցի, որ առանց հապաղելու նստում եմ ու գրում և մեծ մասը հենց այնտեղ Կրեմլում էլ գրեցի»,- պատմում է Օխլոբիստինը:
Համաձայն այս պիեսի սյուժեի գավառային թատրոնի դերասանները շատ տարիներ խաղում են միևնույն «Երեք հրացանակիրներ» ներկայացումը: Մի անգամ դ՝Արտանյանի դերում նշանակվում է նոր կատարող՝ տեղացի դեղագործ Դմիտրի Արտանյանը, որը մեկ երեկոյով գնել է բեմ դուրս գալու իրավունքը:
Թատրոնի համար այս նոր մարդուն անմիջապես մխրճում են դերասանական անդրկուլիսներ, որտեղ բանսարկություններն են, կոտրված ճակատագրերը և, իհարկե, ցանկալի, բայց չխաղացված մեծ մենախոսությունները... Ներկայացման մեջ Օխլոբիստինը հիշում են Ռիչարդ 3-րդին, Նինա Զարեչնայային, Սիրանո դե՝Բերժերակին և էլի շատերին:
Ստացվել է ուրախ, երգիծական պատմություն «սիրո և ինքնազոհության մասին», ինչպես ասում են դերասանները: Այն մասին, որ բոլոր միջոցներն էլ լավն են, եթե պաշտպանում ես այն, ինչը թանկ է քեզ համար: Պատահական չէ, որ հրացանակիրները «Բոլորը մեկի և մեկը բոլորի համար» են;
Թատրոնից հեռու, դրսից եկած և բեմական նոր դ՝Արտանյան դարձած դեղագործն անգամ չի զգում, թե ինչպես դառնում է այս տարօրինակ աշխարհի մի մասը, որտեղ այնպես հիասքանչ ձևով կրկնվում է այն ամենը, ինչի մասին ժամանակին գրել է Դյուման:
 28.11.jpg)
