Հնդկական տարբերակում «Մակբեթը» վերածվել է հանդիմանություն արտահայտող բառի10.24.2019
Սանկտ-Պետերբուրգի Ալեքսանդրինյան թատրոնի հանդիսատեսները թատերական օլիպիադայի շրջանակներում հնարավորություն են ստացել հնդկական «Խորուս» թատերախմբի կատարմամբ նորովի ընթերցել Շեքսպիրի «Մակբեթը»: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Հայտնի դասական ողբերգությունը հնդիկ արտիստների կատարմամբ ներկայացվել է ժամանակակից գծագրությամբ: Ռեժիսորը բացահայտ խոսում է բռնության և նյութապաշտության մասին:
«Ես ցանկացել եմ արտահայտվել 21-րդ դարի կարևոր հիմնախնդրի մասին: Նայելով գործող գլխավոր անձանց՝ Մակբեթին և նրա կնոջը, մենք հասկանում ենք, որ նրանց ընտանիքը ագահության, միայն ցանկությունների և դաժանության մարմնացումն է»,- ասել է ռեժիսոր Ռաթան Թիամը:
Նրա կարծիքով ժամանակակից մարդիկ խոցելի են այդ հասկացությունների առաջ և ապրում են վտանգավոր մեկուսացման մեջ: Մարդիկ ունեն ցանկություններ, բայց ինչով են դրանք պայմանավորված: Ըստ ռեժիսորի դրանք աննպատակ են: Բառերը անցնում են, իսկ դրանց տեղում ավերածություն է և հիասթափություն:
Ներկայացման մեջ Մակբեթ անունը գրեթե վերածվել է հանդիմանության: Դա հիվանդություն է, որը ախտահարում է ոչ թե մարմինը, այլ՝ հոգին: Դրա նշաններն են բռնությունը և ագահությունը: Այդ սարսափելի վարակով ամենից շատ ախտահարվածը հենց ինքը՝ գլխավոր հերոս Մակբեթն է:
Բեմում գրեթե չկա դեկորացիա: Դերասանները հանդիսատեսների հետ խոսում են իրենց յուրահատուկ ձևերով: Ներկայացումը չի թարգմանվում: Ռեժիսորի ասելով, շեքսպիրյան ողբերգությունը թարգմաության կարիք չունի և հասկանալի է ցանկացած լեզվով:
Ինքնատիպ են նաև ներկայացման հերոսների հագուստները, որոնք ռեժիսոր Ռաթան Թիամի մտահղացումներն են:
Դրանք և նույնիսկ դերասանների դիմահարդարումը ցեղային ոճավորմամբ են արված: Ռեժիսորը ասում է, որ այս բեմադրության համար իրենք մտահղացել են սեփական պաշտամունքը: «Մենք ծագումով Մանիփուռի նահանգից ենք, որտեղ բազմաթիվ ցեղեր են ապրում և յուրաքանչյուրն ունի իր հագուստը, սեփական լեզուն»,- տեղեկացնում է Ռաթան Թիամը:
Ներկայացումը ընթանում է կենդանի երաժշտության ուղեկցությամբ: Կուլիսներում հնչում են թմբուկներ, դերասանները երգում են ակապելլա: Ողջ գործողությունը տեղի է ունենում կիսախավարում: Սա բեմադրություն է մարդկային հոգու մութ կողմերի մասին, զրույց սեփական խղճի հետ: Դա ռեժիսորական մտահղացում է և հանդիսատեսն ինքն է որոշում, թե որքանով է այդպիսի ընթերցումը համընկնում իր սպասելիքին:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Այս թեմայով այլ հղումներ-1
Այս թեմայով այլ հղումներ-2
Սանկտ-Պետերբուրգի Ալեքսանդրինյան թատրոնի հանդիսատեսները թատերական օլիպիադայի շրջանակներում հնարավորություն են ստացել հնդկական «Խորուս» թատերախմբի կատարմամբ նորովի ընթերցել Շեքսպիրի «Մակբեթը»: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Հայտնի դասական ողբերգությունը հնդիկ արտիստների կատարմամբ ներկայացվել է ժամանակակից գծագրությամբ: Ռեժիսորը բացահայտ խոսում է բռնության և նյութապաշտության մասին:
«Ես ցանկացել եմ արտահայտվել 21-րդ դարի կարևոր հիմնախնդրի մասին: Նայելով գործող գլխավոր անձանց՝ Մակբեթին և նրա կնոջը, մենք հասկանում ենք, որ նրանց ընտանիքը ագահության, միայն ցանկությունների և դաժանության մարմնացումն է»,- ասել է ռեժիսոր Ռաթան Թիամը:
Նրա կարծիքով ժամանակակից մարդիկ խոցելի են այդ հասկացությունների առաջ և ապրում են վտանգավոր մեկուսացման մեջ: Մարդիկ ունեն ցանկություններ, բայց ինչով են դրանք պայմանավորված: Ըստ ռեժիսորի դրանք աննպատակ են: Բառերը անցնում են, իսկ դրանց տեղում ավերածություն է և հիասթափություն:
Ներկայացման մեջ Մակբեթ անունը գրեթե վերածվել է հանդիմանության: Դա հիվանդություն է, որը ախտահարում է ոչ թե մարմինը, այլ՝ հոգին: Դրա նշաններն են բռնությունը և ագահությունը: Այդ սարսափելի վարակով ամենից շատ ախտահարվածը հենց ինքը՝ գլխավոր հերոս Մակբեթն է:
Բեմում գրեթե չկա դեկորացիա: Դերասանները հանդիսատեսների հետ խոսում են իրենց յուրահատուկ ձևերով: Ներկայացումը չի թարգմանվում: Ռեժիսորի ասելով, շեքսպիրյան ողբերգությունը թարգմաության կարիք չունի և հասկանալի է ցանկացած լեզվով:
Ինքնատիպ են նաև ներկայացման հերոսների հագուստները, որոնք ռեժիսոր Ռաթան Թիամի մտահղացումներն են:
Դրանք և նույնիսկ դերասանների դիմահարդարումը ցեղային ոճավորմամբ են արված: Ռեժիսորը ասում է, որ այս բեմադրության համար իրենք մտահղացել են սեփական պաշտամունքը: «Մենք ծագումով Մանիփուռի նահանգից ենք, որտեղ բազմաթիվ ցեղեր են ապրում և յուրաքանչյուրն ունի իր հագուստը, սեփական լեզուն»,- տեղեկացնում է Ռաթան Թիամը:
Ներկայացումը ընթանում է կենդանի երաժշտության ուղեկցությամբ: Կուլիսներում հնչում են թմբուկներ, դերասանները երգում են ակապելլա: Ողջ գործողությունը տեղի է ունենում կիսախավարում: Սա բեմադրություն է մարդկային հոգու մութ կողմերի մասին, զրույց սեփական խղճի հետ: Դա ռեժիսորական մտահղացում է և հանդիսատեսն ինքն է որոշում, թե որքանով է այդպիսի ընթերցումը համընկնում իր սպասելիքին:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Այս թեմայով այլ հղումներ-1
Այս թեմայով այլ հղումներ-2
 28.11.jpg)
