Հեղինակին բնորոշում է, որպես «ժամանակակից ռուսական դրամատուրգիայի Մոցարտի»06.11.2020
Մոսկվայի «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնի պաշտոնական կայքում հունիսի 16֊ին կկայանա դրամատուրգ Անաստասիա Բուկրեևայի «Արարածը» նոր պիեսի պրեմիերան, որտեղ,ինչպես հեղինակն է ասում․ «Գիտակցաբար բացակայում է համաճարակի մասին ցանկացած հիշատակում, թեև պիեսը վերաբերում է հենց այդ թեմայի։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»֊ին։
Այս ստեղծագործությունը ժանտախտին ուղեկցող ներքին փորձառության մասին է։
«Մենք բոլորս ապրել և շարունակում ենք ապրել անսպասելի ճանապարհորդություն, որտեղ գործում է իրադարձությունների զարգացման, վախերի, կանխազգացումների, հուսահատության, հույսի, հոգեկան ճգնաճամի ակտիվացման, անսպասելի ուրախության տարբերակները նկարող մեր երևակայությունը»,֊ նշել է բեմադրության ռեժիսոր Ալեքսանդր Օգարյովը; Նա նաև նշել է, որ այդ ամենին և ընդհանրապես, աշխարհի բոլոր դժբախտություններին, կարելի է հակադրել մեկ բան՝ սերը․․․ Ռեժիսորը պիեսի հեղինակին բնորոշում է, որպես «ժամանակակից ռուսական դրամատուրգիայի Մոցարտի», ընդգծելով, որ Անաստասիա Բուկրեևան իրեն գրավում է տեքստի թեթևությամբ, պարադոքսալությամբ, երաժշտականությամբ։
Պիեսի բեմադրական աշխատանքների ընթացքը համընկել է Ռուսաստանում կարանտինային ռեժիմի ավարտին; Ռեժիսորի ասելով, դա հնարավորություն է տվել այս պիեսը նկարահանել հեռախոսով:
Սկզբում փորձերը արել են համացանցի ընձեռած ձևաչափով, ապա սկսել են տեսարանը֊ տեսարանի ետևից նկարահանել ռեժիսորի բնակարանում։
Աշխատանքային այս ոճը արտիստներն անվանել են «Մինի ֆիլմ սյունակի վրա» և չեն հավակնում իրենց այդ գործը համեմատել իսկակակն կինոյի հետ:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Մոսկվայի «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնի պաշտոնական կայքում հունիսի 16֊ին կկայանա դրամատուրգ Անաստասիա Բուկրեևայի «Արարածը» նոր պիեսի պրեմիերան, որտեղ,ինչպես հեղինակն է ասում․ «Գիտակցաբար բացակայում է համաճարակի մասին ցանկացած հիշատակում, թեև պիեսը վերաբերում է հենց այդ թեմայի։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»֊ին։
Այս ստեղծագործությունը ժանտախտին ուղեկցող ներքին փորձառության մասին է։
«Մենք բոլորս ապրել և շարունակում ենք ապրել անսպասելի ճանապարհորդություն, որտեղ գործում է իրադարձությունների զարգացման, վախերի, կանխազգացումների, հուսահատության, հույսի, հոգեկան ճգնաճամի ակտիվացման, անսպասելի ուրախության տարբերակները նկարող մեր երևակայությունը»,֊ նշել է բեմադրության ռեժիսոր Ալեքսանդր Օգարյովը; Նա նաև նշել է, որ այդ ամենին և ընդհանրապես, աշխարհի բոլոր դժբախտություններին, կարելի է հակադրել մեկ բան՝ սերը․․․ Ռեժիսորը պիեսի հեղինակին բնորոշում է, որպես «ժամանակակից ռուսական դրամատուրգիայի Մոցարտի», ընդգծելով, որ Անաստասիա Բուկրեևան իրեն գրավում է տեքստի թեթևությամբ, պարադոքսալությամբ, երաժշտականությամբ։
Պիեսի բեմադրական աշխատանքների ընթացքը համընկել է Ռուսաստանում կարանտինային ռեժիմի ավարտին; Ռեժիսորի ասելով, դա հնարավորություն է տվել այս պիեսը նկարահանել հեռախոսով:
Սկզբում փորձերը արել են համացանցի ընձեռած ձևաչափով, ապա սկսել են տեսարանը֊ տեսարանի ետևից նկարահանել ռեժիսորի բնակարանում։
Աշխատանքային այս ոճը արտիստներն անվանել են «Մինի ֆիլմ սյունակի վրա» և չեն հավակնում իրենց այդ գործը համեմատել իսկակակն կինոյի հետ:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի: