Պիկասոյի առանց սյուժեի պիեսը դրվել է օպերայի հիմքում11.07.2024
Նախօրեին և այսօր (նոյեմբերի 6֊ին և 7-ին) Մոսկվայի Սացի անվան պետական ակադեմիական մանկական երաժշտական թատրոնի Փոքր բեմում պրեմիերա է։ Հանդիսատեսին է ներկայացվում 20֊րդ դարի հանճարեղ նկարիչ Պաբլո Պիկասոյի հեղինակած «Չորս փոքրիկ աղջիկներ» պիեսի հիման վրա գրված նույնանուն օպերան։ Այդ մասին տեղեկացնում է «Թագլուրը»՝ հղում անելով «oteatre.info»֊ին։
Այս ստեղծագործության մեջ, որը սյուժե չունի, հեղինակը վերլուծում է «մեծական» կյանքի մեջ խորասուզվելու խաղի բնույթը։ Պիեսը կազմված է աղջիկների առանձին արտահայտություններից, որոնցով ստեղծվում են գունեղ, բանաստեղծական և պարադոքսային կերպարներ։ Օրինակ, « վերքի բացվածքը փնտրող կույր ձեռքերի հորանջող ծայրից թափվող սև թանաքի բծերով ներծծված պատռված վերարկու», «կուրացած արևի անկյուն, որը մթնշաղում փնտրում է իր ճանապարհը»։
Ռուսաստանցի կոմպոզիտոր Էդիսոն Դենիսովը 1986թ,֊ին գրել է օպերա, որտեղ պահպանված է այս խաղային բնույթը և խաղ է դարձրել հենց երգեցողությունը։ Սակայն «Չորս փոքրիկ աղջիկներ»֊ը, որպես բեմական պատումը, գրեթե դրանում չկա։
Սացի անվան թատրոնի երաժշտական մասի ղեկավար, դիրիժոր Վալերի Պլատոնովին այս երաժշտական ստեղծագործությունը կոմպոզիտորը նվիրել է 1989թ․֊ին, որն էլ նա վերջերս ներկայացրել է թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գեորգի Իսահակյանին։
Այդ օպերան համերգային տարբերակով Սացի թատրոնն առաջին անգամ կատարել է 2022թ,֊ի հոկտեմբերին։ Իսկ հիմա, արդեն, որպես խաղացանկային բեմադրություն այն կընդգրկվի թատրոնի գործունեության մեջ։
Նշենք, որ բեմադրության մեջ Պիկասոյի պիեսի դրվագների հետ միասին ներառված են նաև Ռենե Շարի և Անրի Միշոյի երեք բանաստեղծությունների հիման վրա գրված՝ երգչախմբային կատարումներ։
«Ժամանակի անխորտակելի ուժը, որը ստիպում է մեզ աճել, ծաղկել և մարել, բացահայտվում է կանացի նախաձեռնություններում, որոնց միջով անցնում են բոլորը՝ սիրո իմացություն, երեխայի ծնունդ, հասունության ժամանակ: Օպերայի վեց տեսարաններից յուրաքանչյուրը ծես է, որը ստեղծում է զարկերակային իրականություն, ասես նայում ես կեսօրվա ժամանակի տաք օդին։ Էդիսոն Դենիսովի պարտիտուրը լի է լույսով, անորոշությամբ և ժամանակի յուրահատուկ, ես կասեի, «կախարդված» հոսքով։ «Չորս փոքրիկ աղջիկներ»-ը թույլ է տալիս օպերան դիտել որպես բանաստեղծական արվեստ՝ ազատելով քեզ գծային սյուժեից և դարձնելով այն շողշողացող»,֊ այսպես է բնութագրել իր բեմադրությունը թատրոնի ռեժիսոր Մարինա Ֆոմիչյովան։
Նախօրեին և այսօր (նոյեմբերի 6֊ին և 7-ին) Մոսկվայի Սացի անվան պետական ակադեմիական մանկական երաժշտական թատրոնի Փոքր բեմում պրեմիերա է։ Հանդիսատեսին է ներկայացվում 20֊րդ դարի հանճարեղ նկարիչ Պաբլո Պիկասոյի հեղինակած «Չորս փոքրիկ աղջիկներ» պիեսի հիման վրա գրված նույնանուն օպերան։ Այդ մասին տեղեկացնում է «Թագլուրը»՝ հղում անելով «oteatre.info»֊ին։
Այս ստեղծագործության մեջ, որը սյուժե չունի, հեղինակը վերլուծում է «մեծական» կյանքի մեջ խորասուզվելու խաղի բնույթը։ Պիեսը կազմված է աղջիկների առանձին արտահայտություններից, որոնցով ստեղծվում են գունեղ, բանաստեղծական և պարադոքսային կերպարներ։ Օրինակ, « վերքի բացվածքը փնտրող կույր ձեռքերի հորանջող ծայրից թափվող սև թանաքի բծերով ներծծված պատռված վերարկու», «կուրացած արևի անկյուն, որը մթնշաղում փնտրում է իր ճանապարհը»։
Ռուսաստանցի կոմպոզիտոր Էդիսոն Դենիսովը 1986թ,֊ին գրել է օպերա, որտեղ պահպանված է այս խաղային բնույթը և խաղ է դարձրել հենց երգեցողությունը։ Սակայն «Չորս փոքրիկ աղջիկներ»֊ը, որպես բեմական պատումը, գրեթե դրանում չկա։
Սացի անվան թատրոնի երաժշտական մասի ղեկավար, դիրիժոր Վալերի Պլատոնովին այս երաժշտական ստեղծագործությունը կոմպոզիտորը նվիրել է 1989թ․֊ին, որն էլ նա վերջերս ներկայացրել է թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գեորգի Իսահակյանին։
Այդ օպերան համերգային տարբերակով Սացի թատրոնն առաջին անգամ կատարել է 2022թ,֊ի հոկտեմբերին։ Իսկ հիմա, արդեն, որպես խաղացանկային բեմադրություն այն կընդգրկվի թատրոնի գործունեության մեջ։
Նշենք, որ բեմադրության մեջ Պիկասոյի պիեսի դրվագների հետ միասին ներառված են նաև Ռենե Շարի և Անրի Միշոյի երեք բանաստեղծությունների հիման վրա գրված՝ երգչախմբային կատարումներ։
«Ժամանակի անխորտակելի ուժը, որը ստիպում է մեզ աճել, ծաղկել և մարել, բացահայտվում է կանացի նախաձեռնություններում, որոնց միջով անցնում են բոլորը՝ սիրո իմացություն, երեխայի ծնունդ, հասունության ժամանակ: Օպերայի վեց տեսարաններից յուրաքանչյուրը ծես է, որը ստեղծում է զարկերակային իրականություն, ասես նայում ես կեսօրվա ժամանակի տաք օդին։ Էդիսոն Դենիսովի պարտիտուրը լի է լույսով, անորոշությամբ և ժամանակի յուրահատուկ, ես կասեի, «կախարդված» հոսքով։ «Չորս փոքրիկ աղջիկներ»-ը թույլ է տալիս օպերան դիտել որպես բանաստեղծական արվեստ՝ ազատելով քեզ գծային սյուժեից և դարձնելով այն շողշողացող»,֊ այսպես է բնութագրել իր բեմադրությունը թատրոնի ռեժիսոր Մարինա Ֆոմիչյովան։
 28.11.jpg)
.jpg)
