«Ֆիգարոյի ամուսնությունը» 18-րդ դարից տեղափոխվել է 20-րդ դար
Այսօր Ռուսաստանի Մեծ թատրոնը հանդիսատեսին կներկայացնի Մոցարտի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» հայտնի օպերայի նոր մեկնաբանություն: Ռեժիսոր Եվգենի Պիսարյովի իրականացրած բեմադրության մեջ գործողությունները տեղափոխել են 20-րդ դար: Սա ռեժիսորի առաջին մեծակտավ աշխատանքն է ռուսական գլխավոր բեմահարթակում: Այդ մասին հաղորդում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «ԻՏԱՐ-ՏԱՍՍ»-ին:
«Ֆիգարոյի ամուսնությունը» Մոցարտը գրել է 1785 թ.-ի հոկտեմբեր -1786 թ.-ի ապրիլ ժամանակահատվածում՝ ըստ Բոմարշեի համանուն կատակերգության Լորենցո դա Պոնտեի հեղինակած լիբրետոյի: Այն առաջին անգամ հանդիսատեսին է ներկայացվել իտալերեն լեզվով, 1786 թ.-ին՝ Վիենայի Բուրգտեատրում: Դրանից հետո, արդեն ավելի քան 200 տարի, այս երաժշտական ստեղծագործությունը պարբերաբար բեմադրվում է աշխարհի ամենահեղինակավոր բեմերում:
«Երբ ես դեռ միայն նախապատրաստվում էի բեմադրության իրականացմանը, ցանկանում էի դրա մեջ բացահայտել իսկական դրաման, քանի որ Մոցարտի մոտ ամեն ինչ շատ ավելի լուրջ է, քան՝ Բոմարշեի: Բայց հետո ես դիտեցի բազմաթիվ ներկայացումներ և հասկացա, որ վերջին 10 տարիների գրեթե բոլոր հիանալի բեմադրությունները շրջված են հենց այդ ուղղությամբ: Իսկ, այ, այդ օպերայի տոնական տարերքը ինչ-որ չափով կորուսված է: Եվ ես ցանակացա այն վերադարձնեել»,- ասել է նոր բեմադրության ռեժիսորը:
Պիսարյովի ասելով, գործողությունները տեղափոխվել են «20-րդ դարի ինչ-որ մի պայմանական միջնամաս: Դա կարող են լինել 50-ական, 60-ական կամ 70-ական թվականները: Դա հետպատերազմյան ժամանակաշրջան է՝ իրեն բնորոշ կյանքի, ուրախության և տոնի ցանկություններով:
Այսօր Ռուսաստանի Մեծ թատրոնը հանդիսատեսին կներկայացնի Մոցարտի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» հայտնի օպերայի նոր մեկնաբանություն: Ռեժիսոր Եվգենի Պիսարյովի իրականացրած բեմադրության մեջ գործողությունները տեղափոխել են 20-րդ դար: Սա ռեժիսորի առաջին մեծակտավ աշխատանքն է ռուսական գլխավոր բեմահարթակում: Այդ մասին հաղորդում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «ԻՏԱՐ-ՏԱՍՍ»-ին:«Ֆիգարոյի ամուսնությունը» Մոցարտը գրել է 1785 թ.-ի հոկտեմբեր -1786 թ.-ի ապրիլ ժամանակահատվածում՝ ըստ Բոմարշեի համանուն կատակերգության Լորենցո դա Պոնտեի հեղինակած լիբրետոյի: Այն առաջին անգամ հանդիսատեսին է ներկայացվել իտալերեն լեզվով, 1786 թ.-ին՝ Վիենայի Բուրգտեատրում: Դրանից հետո, արդեն ավելի քան 200 տարի, այս երաժշտական ստեղծագործությունը պարբերաբար բեմադրվում է աշխարհի ամենահեղինակավոր բեմերում:
«Երբ ես դեռ միայն նախապատրաստվում էի բեմադրության իրականացմանը, ցանկանում էի դրա մեջ բացահայտել իսկական դրաման, քանի որ Մոցարտի մոտ ամեն ինչ շատ ավելի լուրջ է, քան՝ Բոմարշեի: Բայց հետո ես դիտեցի բազմաթիվ ներկայացումներ և հասկացա, որ վերջին 10 տարիների գրեթե բոլոր հիանալի բեմադրությունները շրջված են հենց այդ ուղղությամբ: Իսկ, այ, այդ օպերայի տոնական տարերքը ինչ-որ չափով կորուսված է: Եվ ես ցանակացա այն վերադարձնեել»,- ասել է նոր բեմադրության ռեժիսորը:
Պիսարյովի ասելով, գործողությունները տեղափոխվել են «20-րդ դարի ինչ-որ մի պայմանական միջնամաս: Դա կարող են լինել 50-ական, 60-ական կամ 70-ական թվականները: Դա հետպատերազմյան ժամանակաշրջան է՝ իրեն բնորոշ կյանքի, ուրախության և տոնի ցանկություններով:
 28.11.jpg)
.jpg)
