«Վերակառուցումը» տեղի է ունենում տարածության և մարդկային գիտակցության մեջ 09.30.2022
Մոսկվայի «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնում հանդիսատեսի համար պատրաստել են իրադարձությունների միստիկական հանդես, որն ամփոփում է տարբեր մարդկանց հետ կատարվածը միևնույն վայրում։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»֊ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»֊ին։
Բեմադրությունը, որ վերնագրված է «Մի սենյակի պատմություն» «Բալետ Մոսկվա» պարային խմբի համար ստեղծել է խորեոգրաֆ Արտյոմ Իգնատևը։ Նա իր բեմադրության հերոսներին փակում է սենյակի սխեմատիկ֊ասկետիկ տարածության մեջ, և պարի միջոցով դրան տալիս նոր իմաստ։
Սալիկներով երեսպատված, առանց պատուհանի ու դռների այդ սենյակ֊խուցը զուրկ է հարմարավետությունից և կենցաղային հնոտիներից։ Այդ սենյակը դուրս է ժամանակագրությունից։ Այն իրենից ներկայացնում է ինչ֊որ մի հերմետիկ գլուխկոտրուկ։
Հերոսները հագնված են շքահանդեսային պաշտոնականությանուց հեռու, զուսպ զգեստներ։
Ճակատագրերի քաոսային անկապակցվածությունը, որը արտահայտում են պարողներն իրենց մարմիններով, շարունակվում է բեմադրության երաժշտական պարտիտուրայում։
«Մի սենյակի պատմություն»֊ը փորձ է խորասուզվել մարդկային գիտակցության մեջ, որը լի է թե թուլություններով և թե հզորությամբ։
«Յուրաքանչյուրը, ով հայտնվում է սենյակում, որոշում է իր գոյության ուղղությունը,պարզապես այլ որակի մեջ․ նա կամ ողբերգորեն զոհվում է, կամ հաղթահարում է տարածությունը՝ հասկանալով ճշմարտությունը։ Սենյակը շանս է տալիս փորձարկվողներից յուրաքանչյուրին»,֊ նշել է բեմադրության հեղինակը։
Այս ներկայացման տրամաբանական շարունակությունն է դառնում լուսանկարիչ Իրինա Իվաննիկովայի կատարած լուսանկարները այս բեմադրությունից։ Նրա գործերը ներկայացվում են «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնի մեկ այլ տարածության մեջ։ Սա մի յուրահատուկ արթ֊պերֆորմանս է։
Լուսանկարչուհու այս նախագիծը կոչվում է «Վերանորոգում»։ Այստեղ նկատելի են մերկ էլեկտրալարեր,, կահույք՝ ցելոֆանի մեջ, ցեմենտագույն պատեր․․․ Այս ամենը հեղինակի բնազդի դրսևորումներ են «վերակառուցում» թեմայով, որը տեղի է ունենում ոչ միայն սենյակում, այլև՝ մարդկային գիտակցության մեջ։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Մոսկվայի «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնում հանդիսատեսի համար պատրաստել են իրադարձությունների միստիկական հանդես, որն ամփոփում է տարբեր մարդկանց հետ կատարվածը միևնույն վայրում։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»֊ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»֊ին։
Բեմադրությունը, որ վերնագրված է «Մի սենյակի պատմություն» «Բալետ Մոսկվա» պարային խմբի համար ստեղծել է խորեոգրաֆ Արտյոմ Իգնատևը։ Նա իր բեմադրության հերոսներին փակում է սենյակի սխեմատիկ֊ասկետիկ տարածության մեջ, և պարի միջոցով դրան տալիս նոր իմաստ։
Սալիկներով երեսպատված, առանց պատուհանի ու դռների այդ սենյակ֊խուցը զուրկ է հարմարավետությունից և կենցաղային հնոտիներից։ Այդ սենյակը դուրս է ժամանակագրությունից։ Այն իրենից ներկայացնում է ինչ֊որ մի հերմետիկ գլուխկոտրուկ։
Հերոսները հագնված են շքահանդեսային պաշտոնականությանուց հեռու, զուսպ զգեստներ։
Ճակատագրերի քաոսային անկապակցվածությունը, որը արտահայտում են պարողներն իրենց մարմիններով, շարունակվում է բեմադրության երաժշտական պարտիտուրայում։
«Մի սենյակի պատմություն»֊ը փորձ է խորասուզվել մարդկային գիտակցության մեջ, որը լի է թե թուլություններով և թե հզորությամբ։
«Յուրաքանչյուրը, ով հայտնվում է սենյակում, որոշում է իր գոյության ուղղությունը,պարզապես այլ որակի մեջ․ նա կամ ողբերգորեն զոհվում է, կամ հաղթահարում է տարածությունը՝ հասկանալով ճշմարտությունը։ Սենյակը շանս է տալիս փորձարկվողներից յուրաքանչյուրին»,֊ նշել է բեմադրության հեղինակը։
Այս ներկայացման տրամաբանական շարունակությունն է դառնում լուսանկարիչ Իրինա Իվաննիկովայի կատարած լուսանկարները այս բեմադրությունից։ Նրա գործերը ներկայացվում են «Դրամատիկական արվեստի դպրոց» թատրոնի մեկ այլ տարածության մեջ։ Սա մի յուրահատուկ արթ֊պերֆորմանս է։
Լուսանկարչուհու այս նախագիծը կոչվում է «Վերանորոգում»։ Այստեղ նկատելի են մերկ էլեկտրալարեր,, կահույք՝ ցելոֆանի մեջ, ցեմենտագույն պատեր․․․ Այս ամենը հեղինակի բնազդի դրսևորումներ են «վերակառուցում» թեմայով, որը տեղի է ունենում ոչ միայն սենյակում, այլև՝ մարդկային գիտակցության մեջ։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
 28.11.jpg)
.jpg)
