Մեյերհոլդ 150։ Կենցաղայինից մինչև հավերժական հարցեր01.18.2024
Սանկտ֊Պետերբուրգի Ալեքսանդրինյան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Վալերի Ֆոկինը նախապատրաստվում է ստալինյան ռեպրեսիաներին զոհ գնացած ռեժիսոր, թատերական նորարար Վսեվոլոդ Մեյերհոլդի ծննդյան 150֊ամյակը (լրանում է փետրվարի 9֊ին) նշանավորել «Մեյերհոլդ։ Օտար թատրոն» նոր բեմադրությամբ, որի պրեմիերան նշանակված է փետրվարի 9֊ին, 10֊ին և 11֊ին։ Այդ մասին տեղեկացնում է «Թագլուրը»՝ հղում անելով « oteatre.info»֊ին։
Բեմադրության համար գրական հիմք են ծառայել այսօր արդեն Մեյերհոլդի անունը կրող պետական թատերական ինստիտուտի տասնամյակներ առաջ ընդհանուր ժողովի ընթացքում կատարված սխագրությունները։ Բուհի այդ պատմական հավաքը տեղի է ունեցել 1937թ․֊ին, այն բանից հետո, երբ բոլշևիկյան «Պրավդա» թերթում հրապարակվել է Պլատոն Կերժենցևի հոդվածը «Օտար թատրոն» վերնագրով։
Ներկայացնելով իր մտահղացումը Վալերի Ֆոկինը նշել է, որ այն հիմնված է բեմադրությունների փորձերի բնօրինակ սղագրությունների և հիշողությունների վրա, սակայն գլխավոր հենքը Մեյերհոլդի ինստիտուտի պատմական ընդհանուր ժողովի սղագրություններն են և «Պրավդայում» հրապարակված հոդվածը, որտեղ քննարկվում էր «կեղծ», «սխալ» և «այսպիսի֊այնպիսի» մեյերհոլդյան թատրոնը և, անշուշտ, ինքը՝ վարպետը, որից հետո , բառացիորեն մի քանի ամիս անց, թատրոնը «լուծարվեց, այսինքն՝ լիկվիդացվեց»։
Կերժենցևի հոդվածով սկիզբ էր առել ոչ միայն Մեյերհոլդի թատրոնի, այլև նրա ոչնչացման գործընթացը։
Ֆոկինը ներկայացնում է այդ գործընթացի սկիզբը՝ երբ ռեժիսորին քննարկումը ու դատապարտում են նրա ընկերները։ Նա, վավերագրական նյութը երբեմն հասցնելով կենցաղային մակարդակի, սուր բնութագրական կերպարների, Մեյերհոլդի հիշողությունների և երևակայության, նրա բեմադրությունների փորձերի և տեսարաննեի միջոցով ստեղծում է գործողության ևս մեկ, երկրորդ շերտ։ Դրանով բեմադրության մեջ կոնֆլիկտը դադարում է կենցաղային մակարդակի տիրույթում մնալ, այլ բարձրանում է մինչև ընդհանրացման հարթություն՝ շոշափելով հավերժական հարցեր։ Հարցեր, որոնք կարող են ձևավորվել հասարակության և արվեստագետի միջև։ Հարցեր, որոնք առաջացնում են ստեղծագործական և մարդկային անհրաժեշտությունների միջև կոմպրոմիս գտնելու խնդիր։ Հարցեր որոնք իր իսկ՝ արվեստագետի մոտ բարձրացնում են իրեն հետևողների առջև պատասխանատվության խնդիր։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի։
Սանկտ֊Պետերբուրգի Ալեքսանդրինյան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Վալերի Ֆոկինը նախապատրաստվում է ստալինյան ռեպրեսիաներին զոհ գնացած ռեժիսոր, թատերական նորարար Վսեվոլոդ Մեյերհոլդի ծննդյան 150֊ամյակը (լրանում է փետրվարի 9֊ին) նշանավորել «Մեյերհոլդ։ Օտար թատրոն» նոր բեմադրությամբ, որի պրեմիերան նշանակված է փետրվարի 9֊ին, 10֊ին և 11֊ին։ Այդ մասին տեղեկացնում է «Թագլուրը»՝ հղում անելով « oteatre.info»֊ին։
Բեմադրության համար գրական հիմք են ծառայել այսօր արդեն Մեյերհոլդի անունը կրող պետական թատերական ինստիտուտի տասնամյակներ առաջ ընդհանուր ժողովի ընթացքում կատարված սխագրությունները։ Բուհի այդ պատմական հավաքը տեղի է ունեցել 1937թ․֊ին, այն բանից հետո, երբ բոլշևիկյան «Պրավդա» թերթում հրապարակվել է Պլատոն Կերժենցևի հոդվածը «Օտար թատրոն» վերնագրով։
Ներկայացնելով իր մտահղացումը Վալերի Ֆոկինը նշել է, որ այն հիմնված է բեմադրությունների փորձերի բնօրինակ սղագրությունների և հիշողությունների վրա, սակայն գլխավոր հենքը Մեյերհոլդի ինստիտուտի պատմական ընդհանուր ժողովի սղագրություններն են և «Պրավդայում» հրապարակված հոդվածը, որտեղ քննարկվում էր «կեղծ», «սխալ» և «այսպիսի֊այնպիսի» մեյերհոլդյան թատրոնը և, անշուշտ, ինքը՝ վարպետը, որից հետո , բառացիորեն մի քանի ամիս անց, թատրոնը «լուծարվեց, այսինքն՝ լիկվիդացվեց»։
Կերժենցևի հոդվածով սկիզբ էր առել ոչ միայն Մեյերհոլդի թատրոնի, այլև նրա ոչնչացման գործընթացը։
Ֆոկինը ներկայացնում է այդ գործընթացի սկիզբը՝ երբ ռեժիսորին քննարկումը ու դատապարտում են նրա ընկերները։ Նա, վավերագրական նյութը երբեմն հասցնելով կենցաղային մակարդակի, սուր բնութագրական կերպարների, Մեյերհոլդի հիշողությունների և երևակայության, նրա բեմադրությունների փորձերի և տեսարաննեի միջոցով ստեղծում է գործողության ևս մեկ, երկրորդ շերտ։ Դրանով բեմադրության մեջ կոնֆլիկտը դադարում է կենցաղային մակարդակի տիրույթում մնալ, այլ բարձրանում է մինչև ընդհանրացման հարթություն՝ շոշափելով հավերժական հարցեր։ Հարցեր, որոնք կարող են ձևավորվել հասարակության և արվեստագետի միջև։ Հարցեր, որոնք առաջացնում են ստեղծագործական և մարդկային անհրաժեշտությունների միջև կոմպրոմիս գտնելու խնդիր։ Հարցեր որոնք իր իսկ՝ արվեստագետի մոտ բարձրացնում են իրեն հետևողների առջև պատասխանատվության խնդիր։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի։
 28.11.jpg)
.jpg)
